Vietnam

Het zit erop alweer bijna op hier in Singapore. De laatste weken zijn voorbij gevlogen door alles wat hier te doen is. Vooral door alle presentaties en verslagen die afgeleverd moesten worden, maar natuurlijk ook door andere leuke dingen die hier te doen zijn, zoals uiteten, singapore verkennen en uitgaan met de vrienden hier. Zo kom je de tijd wel door...

Nadat alle deadlines voorbij waren was er is een speciaal een week vrijgemaakt om te studeren voor de examens "study break". Stelletje watjes, dat hebben ze niet in Maastricht. Anyway, met een vriendin hebben we besloten om ervan door te gaan naar Vietnam. Heel handig was dat ze een beetje vietnamees spreekt, waardoor de prijzen meestal met de helft omlaag gingen als ze voor mij ging onderhandelen.
We zijn begonnen in Hanoi. Op het vliegveld hebben we meteen onze trein tickets naar Sapa geregeld, waar we de volgende dag van plan waren naar toe te gaan. Vervolgens op zoek naar de bus die ons naar Hanoi zou moeten brengen, wat nog een behoorlijke klus was aangezien het Engels van de meeste vietnamezen behoorlijk slecht is. Meestal was het een doodse stilte als we vroegen waar we moesten zijn. Uiteindelijk de bus gevonden naar Hanoi, die ons in twee uur naar Hanoi bracht voor omgerekend 25c.
De aankomst in Hanoi was een compleet andere wereld. Tijdens de busrit zag je veel rijstvelden en wat scooters op de weg. Hanoi, daarentegen, een grote chaos van scooters die je van de sokken probeerden te rijden, aangezien de stoep niet te gebruiken was doordat die weer vol stond met de scooters. Ook waren er veel mensen die je wat probeerden te verkopen en niet weg wilden voor je echt heel zeker niks wilde hebben. In Hanoi heb ik met de typische noodle soep kennis gemaakt, pho, een goed vullende maaltijd. Verder hebben we vooral rondgelopen die dag in Hanoi in het oude centrum wat bestaat uit allemaal kleine winkeltjes met een thema per straat, zoals koffie, juwelen of schoenen. Erg handig als je iets nodig hebt.
Diezelfde avond hebben we slaaptrein naar Sapa genomen, wat ongeveer 10 uur van Hanoi ligt en dichtbij de Chinese grens. Eenmaal aangekomen was het niet echt spectaculair, omdat alles in een dichte mist zat. Geen trip door de rijstvelden, maar eindeloos grijs. Uiteindelijk waren we bij ons hostel aangekomen, en het eerste wat je merkt in Sapa is dat het koud is. Lange broek, vest en dikke sokken was alles wat ik mee had, want zo koud had ik het niet verwacht. (Of misschien ben ik teveel aangepast aan de warmte in singapore, wat leuk gaat worden als ik weer in nl ben...) Ondanks de mist zijn we naar een nabijgelegen dorp gelopen wat ongeveer een uur beneden van sapa lag. Dus na lekker doorstappen kwamen we daar aan. Om erin te komen moesten we toegang betalen, maar dan kan je er wel vrij rondlopen. Het hele dorp bestond uit kleine hutjes die dingen aan de toeristen probeerden te verkopen. Ook liepen er veel varkens en honden rond en allemaal kinderen die je kleine armbandjes proberen te verkopen. In de buurt heb ik mijn eerste vietnamese ijskoffie gedronken, behoorlijk sterk spul wat gezoet wordt door gecondenseerde melk en waar je blokken ijs in gooit. AL met al behoorlijk smaakvol voor de eerste keer.
De volgende dag begon onze trektocht naar het dorp van een lokale stam waar we ook zouden blijven slapen. Onze gidsen bestonden uit de vrouwen van het dorp die ons onderweg zouden begeleiden. Met nog 10 andere reizigers/backpackers zijn we er dus op weg gegaan. Vooral Amerikanen en engelsen die er al heel wat kilometers en maanden op hadden zitten. Na een behoorlijke klimtocht van 5 uur kwamen we aan bij het dorp, wat bestond uit 20/30 hutjes met veel kleine kinderen rond rennend. Daar kregen we een simpele maar heerlijke lunch, noodlesoep, toffoe, en groenten uit de tuin. En aan het einde kwamen ze ook nog aanzetten met een bak rijstwijn. Behoorlijk intense smaak, maar absoluut nodig om warm te worden. Na het eten nam een van de kinderen ons mee om de waterval naast het dorp te beklimmen. Door de regen was het een beetje slipperig. En natuurlijk, wie glijdt eruit en hangt in de bosjes beneden. Jep ik. (10 s na mij hing nummer 2 ook) Naar beneden lopen was geen optie dus nam de gids( een kind van ongeveer 12) me maar bij de hand en op blote voeten zijn we naar boven geklommen, als een echt stel berggeiten.
Na dat grote avontuur was het alweer tijd voor het avond eten, met veel rijst (duh), en groente. Er was een probleempje met de elektriciteit, dus de maaltijd hebben we in de buitenlucht met kaarslicht doorgebracht. Natuurlijk werd de rijstwijn weer aangevoerd, en steeds werd de bak weer bijgevuld, want die reisgenoten konden er wat van. En dan denk je dat je het allemaal wel gezien hebt, kwam een van de vrouwen met een grote zak marihuana aanzetten. (In vietnam is het kennelijk geen probleem om het te roken of het te groeien). Dus alle rokers vielen aan. Dat het niet een hele goede combinatie is met rijstwijn, kwamen ze achter op de weg naar beneden naar ons slaapverblijf. Veel valpartijen in de modder...
Ons slaapverblijf was in een van de hutjes van een familie, die een matras en een bed voor ons hadden klaar gemaakt. Omdat we met behoorlijk veel waren, moesten er ook een paar op de vliering slapen, wat niet heel comfortabel was omdat het een deken op planken was waar we op lagen. Uiteindelijk na een korte en koude nacht was het dan weer tijd om op te staan om 6 uur. Gelukkig was er een warm ontbijt met rijst en noodles om bij te komen, en natuurlijk, de rijstwijn werd weer aangevoerd.
De tocht naar Sapa terug was een stuk beter dan de heenweg, omdat de zon nu scheen en er een fantastisch uitzicht was over alle rijstterrassen, bergen en dorpjes. Na ongeveer 6 kwamen we dan ook weer in Sapa aan. Op de markt de laatste maaltijd gegeten. We zaten bij de vleessectie, wat dus betekent dat er gewoon kommen met ingewanden voor je neus staan terwijl je je maaltijd nuttigt. Ook leuk.
De trein weer terug gepakt naar Hanoi, waar we we de volgende ochtend aankwamen en nog op een flinke plensbui zijn getrakteerd. Zelfs met paraplu nog zeiknat geworden en alles wat in de koffer zat, wat de basis heeft gelegd voor een flinke verkoudheid. Anyways, we zijn daarna meteen in de minibus gestapt voor onze "cruise" op Halong Bay, een grote watervlakte omringd door bergen met grote grotten, waar men gelooft dat de heilige draken er vroeger zijn neergedaald. Daar hebben we een grot bezocht, met 4 kamers die op volgorde steeds groter werden totdat ze enorm waren. Ook hebben we nog rond een "floating village" gekanoed voor het weer tijd was om terug naar de boot te gaan. De dag daarna hebben we een "pearl farm" bezocht waar ze vanalles met parels doen. Nog les gekregen in het maken van een loempia, dus dat wordt zeker iets wat ik ga maken als ik terug ben. En dat was het einde in Halong Bay.
Weer terug in Hanoi natuurlijk alle toeristische dingen bezocht zoals het Ho Chi Min museum en het mausoleum van hem. Als je alle scooters en lawaai wegdenkt is het zeker een mooie stad om in rond te lopen. Al probeert iedereen je wel iets aan te smeren. Een keer wilde een schoenenmaker de gaten in mijn schoenen dichtlijmen, en ja dat absoluut gratis zijn. Draai ik me even om, en later weer terug, zit er opeens een hele nieuwe zool onder mn schoen. Tja, wat doe je dan? Ook maar onder de andere iets laten zetten en hem moeten betalen voor we weer verder konden. DUS: Laat nooit iets zomaar doen in Vietnam en verlies het zeker niet uit het oog!
Verder hebben we de hele dag nog gezocht naar een restaurant dat "Egg coffee" serveerde, want dat was kennelijk iets wat je zeker moest hebben geproefd. Nadat we 's avonds de hoop hadden opgegeven en terug naar ons hotel gingen: BAM, de winkel die we zochten. En het was het zeker waard. Een soort slagroomachtige creme-achtige substantie op de koffie wat smaakt naar tiramisu, en zo lekker! De volgende ochtend zijn we nog speciaal vroeg opgestaan om het voor vertrek nog te drinken...
En dat, was zo ongeveer ons avontuur in VIetnam. Geen foto's omdat mijn telefoon de geest heeft gegeven in het rijstveld en ik nu dus alles kwijt ben.
Nu is het tijd voor de examens, 4 in twee weken en dan is het ervandoor, de rest van Azië verkennen,voor ik 27 mei weer terugkeer.